Met de bus naar Rosmalen

Samen met een klasgenootje ging ik vandaag naar Rosmalen om voor een schoolopdracht een interview met een interne communicatieprofessional af te nemen.
De reis begon goed. We waren eerder klaar op school waardoor we een half uur eerder dan gepland de trein naar Den Bosch konden nemen. Daar aangekomen hadden we 2 keuzes: of meteen de bus nemen en zorgen dat we ruim op tijd (een half uur te vroeg) bij de afspraak aan zouden komen of even lekker in de zon op een terrasje genieten van een drankje en een bossche bol. Die tweede optie konden we natuurlijk niet aan onze neus voorbij laten gaan. Na het zien en vooral proeven van deze lekkernij waren we nog blijer met onze keuze, want wat was deze plaatselijke lekkernij overheerlijk. De bossche bollen van onze lokale bakker en supermarkt kunnen er in de verste verte nog niet aan tippen.

Na deze korte tussenstop vervolgden we onze reis door de bus te nemen richting Rosmalen. Dit was niet bepaald een prettig ritje als je het mij vraagt. We kwamen er al vrij snel achter dat de bus geen airco had. Er kon zelfs geen raampje open. Dat was zweten geblazen. Toen deden we onze volgende ontdekking: de routeaanduiding in de bus deed het niet of heel slecht. We hadden ons natuurlijk goed voorbereid en wisten precies bij welke halte we uit moesten stappen. Helaas werd ons dus niet echt duidelijk wanneer we bij die halte zouden zijn. Wat ons restte was met gespitste oren luisteren naar de fluisterende stem van de vrouw die de haltes zo nu en dan een keer omriep. De stem kwam gewoon niet boven het geratel van de bus uit. Uiteindelijk hadden we het geluk dat er bij de halte waar wij uit moesten stappen meer passagiers de bus verlieten. Hierdoor kwamen we, na en stukje snelwandelen, uiteindelijk precies op tijd aan bij onze afspraak. Ondanks de korte stop voor de bossche bol en het verhitte busavontuur toch nog een perfecte timing!